دکتر محمد آراسته، دکتری رشته الکترونیک از دانشگاه علم و صنعت است؛ وی مدتی در دانشگاه علم و صنعت و پس از آن سازمان جهاد دانشگاهی مشغول به فعالیت های پژوهشی بود و از سال 90 فعالیت خود را در دانشگاه علم و فرهنگ آغاز کرد. وی از سال 93 به سمت مدیر گروه کارشناسی ارشد و پس از آن کارشناسی رشته برق دانشگاه علم و فرهنگ منصوب شد و از آن پس تاکنون مشغول فعالیت است.

در ادامه گفتگوی خبرگزاری علم و فرهنگ (سیناپرس) را با دکتر آراسته بخوانید :

دانشگاه علم وفرهنگ  از چه سالی فعالیت خود را در رشته برق آغاز کرد؟

از سال 89 رشته الکترونیک در مقطع کارشناسی و از سال 93 در مقطع کارشناسی ارشد گرایش برق قدرت در این دانشگاه اقدام به جذب دانشجو کرد.امسال هم برای رشته الکترونیک دیجیتال اقدام شد و با موافقت در دقایق پایانی، این رشته برای تکمیل ظرفیت اعلام موجودیت خواهد کرد .

هدف شما برای اضافه کردن رشته های جدید در آینده چیست؟

یکی از اهداف ما تاثیر گذاری و کاربردی بودن رشته است که تا اینجای کار به آن رسیده ایم و قدم ما برای آینده اضافه کردن رشته برق در مقطع دکتری و پس از آن، گسترش رشته است .

این رشته در دانشگاه علم و فرهنگ از لحاظ بین دانشگاهی در چه سطح و جایگاهی قرار دارد؟ آیا قابلیت رقابت با دانشگاه های برتر و مطرح کشور را دارد؟

در مقطع کارشناسی این رشته از دانشگاه های سراسری شهرستان ها بالاتر است ولی از دانشگاه های سراسری تهران فاصله دارد ولی در مقطع کارشناسی ارشد این ادعا را داریم که از دانشگاه های سراسری تهران هم در جایگاه بالاتری قرار داریم، به این دلیل که ما در مقطع کارشناسی از فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد دانشگاه های دولتی برای آموزش استفاده می کنیم ولی در مقطع کارشناسی ارشد گزیده ای از اعضای هیات های علمی دانشگاه های دولتی را برای تدریس گردآوری کرده ایم به صورتی که تمام اساتید مجرب هستند و نارضایتی بین دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دیده نمی شود . به همین دلیل می توانیم این ادعا را داشته باشیم که اگر به اسم دانشگاه ها توجه نشود و گرایش به سمت اسم آن‌ها نباشد، بهترین گرایش را بین دانشگاه ها داریم.

وضعیت اشتغال بعد از فارغ التحصیلی در بین دانشجویان این رشته چگونه است؟

به دلیل حضور در واحدهای صنعتی مختلف و کارهای پژوهشی در این واحدها و تجربه کاری که تاکنون داشته ام معتقدم کسی در این واحدها موفق عمل خواهد کرد که کارآموزی موفقی داشته باشد و مهارت های غیرآکادمیک را بلد باشد؛ به همین جهت روی این فعالیت ها برنامه ریزی و سرمایه گذاری کردیم؛ به عنوان مثال محل هایی را برای کارآموزی انتخاب کردیم که دانشجو بتواند قبل از اتمام تحصیلات، در این واحدها مشغول به کار شود. البته در برخی از مصاحبه های شما دیده بودم که به این اتفاق به عنوان یک اتفاق بد پرداخته می شود. ولی ما وجه مثبت آن را مدنظر می گیریم؛ مثلا وقتی دانشجویی قبل از فارغ التحصیلی در محلی مشغول به کار می شود، اهمیت درسی که می خواند را متوجه می شود و با کاربرد آن ها آشنا می شود.

تجربه شخصی من این را نشان داده که علاوه بر درس های آکادمیک که در دانشگاه میخواندیم، دروس و مهارتهایی هم بود که باید به صورت تجربی کسب میکردیم که به درک راحت تر دروس دانشگاهی کمک میکرد به همین دلیل اشتغال در حین تحصیل میتواند به تحصیل راحت تر و درک راحت تر دروس توسط دانشجو کمک کند .

دروسی در وزارت علوم به تصویب رسیده که بعضا شاید به خاطر هماهنگی با دانشگاه های جهانی بوده باشد ولی مقتضیات کشور در آن لحاظ نشده است و دروس به صورت کاملا کاربردی ارائه نمی شوند. برای مثال در کشور ما هنوز ساخت آی سی (IC) ها نهادینه نشده است و هنوز شرکت سازنده آی سی (IC) در کشور وجود ندارد ولی در دانشگاه ها به عنوان واحد درسی تدریس می شود؛در واقع اقداماتی به صورت خودجوش در دانشگاه ها صورت گرفته ولی در زمینه ملی هنوز فعالیت جدی رخ نداده است و شرکتی وجود ندارد.

به عنوان مثالی دیگر رشته الکترونیک آنالوگ از رشته هایی است که ما هیچگاه به دانشگاه نخواهیم آورد. زیرا زمینه کاری مناسبی در کشور برای آن فراهم نشده است و دانشجویانی  که در مقطع کارشناسی شاگردم بودند و در مقطع ارشد در دانشگاه های مطرح کشور با معدل بالا فارغ التحصیل شده بود به من می گفتند در این گرایش شغل جذاب و خوبی وجود ندارد؛ در صورتی که اگر این فرد در کشوری پیشرفته فارغ التحصیل میشد، زمینه کاری برایش به وفور فراهم بود و بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی جذب بازار کار میشد.

جذب در بازار کار به هدفمندی دانشجوها کمک میکند و میتواند آن ها را به سمت آینده شان سوق بدهد؛ علاوه بر همه این موارد، علم و فرهنگ یک دانشگاه غیرانتفاعی است و دانشجویان باید برای تحصیل خود هزینه پرداخت کنند، باید برای تامین هزینه تحصیل جذب بازار کار شود؛ به همین علت ما موافق این اتفاق هستیم و خودمان این زمینه را برای دانشجوها فراهم میکنیم و تجربیات موفقی نسبت به دانشگاه های دولتی و مطرح کشور در این زمینه داشتیم.

آیا این اشتغال و گرایش به سمت بازارکار دستاوردی به همراه داشته است؟

در حوزه کشف جریان تازه یا دستیابی به دستاوردی جدید تاکنون چنین اتفاقی رخ نداده است ولی جریان های مشابه وجود داشته است؛ مثلا بحثی در این مورد وجود دارد که مراکزی وجود دارند که با انجام پروژه های پژوهشی کسر خدمت به دانشجوها ارائه میکنند؛ تعدادی از این مراکز، برای انجام پروژه های پژوهشی خود همواره از دانشجویان ما کمک خواستند و از ما خواستند که دانشجویان خود را برای انجام چنین فعالیت هایی به آن مراکز معرفی کنیم؛ این عملکرد علاوه بر دستاوردی که برای خود دانشجو به همراه دارد، کسری خدمت را نیز برای آن فرد به دنبال دارد که نشان می دهد عمل ارزشمندی است؛ زیرا به یک عمل ساده، کسری خدمت داده نمی شود.

چه چشم اندازی را برای رشته برق  دانشگاه در نظر دارید؟

زمانی که در بخش پژوهشی جهاد دانشگاهی فعالیت میکردم، کنفرانس الکترونیک قدرت را برگزار کردیم و آنجا به عنوان دبیر اجرایی کنفرانس IEEE فعالیت داشتم؛ پیچیدگی فعالیت در رشته برق باعث می شود مانند وب پژوهی نتوان کنفرانس مستقل برگزار کرد و باید دوره ای بین دانشگاهها باشد و در این زمینه، قبل از ما فعالیت های دیگری صورت گرفته است؛ به همین خاطر کاری که ما قصد شروع آن را داریم حضور در کنفرانس های موجود الکترونیک قدرت و انرژی های تجدیدپذیر به عنوان یک عضو پر قدرت و فعال است. زیرا این همایش ها بین المللی هستند و حضور در آنها باعث افزایش اعتبار دانشگاه علم و فرهنگ می شود.

ما در این مدت، به کمک دوستان و به عنوان مهارت های خارج از سرفصل وزارت علوم، انجمن علمی برق دانشگاه علم و فرهنگ را راه اندازی کردیم که برگزاری اردوهای علمی و کلاس های روباتیک برعهده انجمن علمی است و فعالیت ها را به صورت جدی پیگیری میکند که باعث می شود دانشجویان برای ادامه مسیر، انگیزه بیشتری داشته باشند.